Umowa kupna sprzedaży jest w pełni uregulowana w kodeksie cywilnym. To oznacza, że ewentualne dochodzenie praw czy roszczeń ma miejsce na drodze cywilnoprawnej – przed sądem cywilnym. Ustawodawca nałożył na obydwie strony tego stosunku szereg zobowiązań, ale również uprawnień.
Ogólne założenia umowy kupna sprzedaży
Jak działa ogólna umowa kupna sprzedaży? Zasady jej funkcjonowania są w pełni określone w przepisach. Materia ta jest dość złożona, jednak zasadniczo można przyjąć, że w ramach pisemnej (lub ustnej) umowy dochodzi do zbycia praw do przedmiotu przez jeden podmiot (zbywcę) i do nabycia owych uprawnień przez drugą ze stron (nabywcę).
W drodze umowy kupna sprzedaży dochodzi do zapłaty ustalonej kwoty oraz przekazania samego przedmiotu i praw do niego. Stronami umowy mogą być wyłącznie pełnoletnie i nieubezwłasnowolnione osoby fizyczne, a także osoby prawne. Przedmiotem umowy może być każde zbywalne prawo, nie tylko własności przedmiotu, ale również na przykład wierzytelność.
Obowiązki stron umowy
Sprzedający ma obowiązek przeniesienia prawa własności na kupującego, a także przekazania przedmiotu. Jest również zobowiązany do udzielenia pełnej i rzetelnej informacji o stanie przedmiotu oraz poinstruowania kupującego co do technik korzystania z niego tak, by było to bezpieczne i efektywne.
Jeśli zaś chodzi o obowiązki kupującego – co do zasady ustawodawca zobowiązuje go do dwóch czynności: zapłaty oraz odebrania przedmiotu umowy. Jeśli chodzi o pierwszą z nich – cena może być ustalona zarówno w złotówkach, jak również innej, wybranej przez strony walucie. W tym drugim przypadku kupujący ma prawo do dokonania zapłaty w złotówkach, przy zachowaniu odpowiedniego kursu.
Odbiór przedmiotu powinien być dokonany niezwłocznie. Jeśli natomiast nie nastąpi w ustalonym przez strony terminie, zbywca ma prawo do przekazania przedmiotu do przechowania, a koszty i ryzyko tej czynności znajdują się po stronie kupującego. Po uprzednim wyznaczeniu nabywcy dodatkowego terminu, zbywca może również sprzedać przedmiot.